ریحانة النبی

امام زمان خطاب به به امام حسین(ع):سلام بر بدن بی دست و پا.سلام بر دندان های شکسته شده با چوب.سلام بر سری که بالای نیزه رفت

صبح عاشورا

بعد از نماز صبح امام حسین (ع) اصحاب خود را به صف نمود.زهیر بن قین را سمت راست قرار داد و حبیب بن مظاهر را سمت چپ و پرچم را به دست ابوالفضل (ع) سپرد و خیام را پشت سر گذارده و خندق های اطراف آن را که از پیش کنده بود از هیزم پر نمود و آتش زد تا دشمن از پشت سر حمله نکند.

شهادت امام(ع)

امام حسین(ع) پس از ساعتی جنگ با دشمنان به کناری آمد تا اندکی استراحت کند اما ناگاه سنگی از جانب دشمن آمد و به پیشانی آن حضرت خورد و خون جاری شد دامنش را بلند کرد تا خون پیشانی را پاک کند که تیری سه شعبه و زهرآلود آمد و بر سینه حضرت اصابت کرد.حضرت آن تیر را گرفت و از پشت بیرون آورد که خون به شدت جاری گردید و این امر باعث شد که ضعف بر بدن آقا مسلط شود.دشمنان بی رحم از راست و چپ به او حمله کردند و سنان بن انس به پیش آمد و چنان نیزه اش را بر گلوی آن حضرت فرو برد و بیرون آورد و بر استخوان های سینه اش کوبید که آن حضرت بر روی خاک زمین افتاد و سر و محاسنش را با خون بدنش رنگین نمود.امام حسین(ع) از درد به خود می پیچید که عمر سعد فریاد زد به سوی او بروید و راحتش کنید.شمر به سوی آن حضرت شتافت و با کمال گستاخی بر سینه امام حسین(ع) نشست و …

سخن امام حسین (ع): ای شیعه من هرگاه آب گوارا نوشیدید مرا یاد کنید یا (هرگاه) از کشته یا شهیدی سخن شنیدید برای من ندبه کنید